Ижодкорлар асарларида қадимий Турфон деворий суратлари (Л. Ибрагимов. “Осиёнинг ўғирланиши”, 2004; Д.Зулфиқоров “Маликанинг тонги”, 2015; Ҳ. Қурбанов. “Оқ гуллар”, 2022 ); уйғур муғомлари, халқона гиламлар нақшу нигорлари (И.Мансуров, “Орол амазонкалари”, 2016), Турон кенгликлари бўй кўрсатади. Баъзи асарларнинг композиция қурилиши мутаносиб, ранглар мумтоз бўлиши мумкин, аммо шакллар ва чизиқлар мавҳум (А.Ахатбакиев, “Асрлар қаърига сингиб кетган”, 2022). Яна бошқаларида ҳолат таниш, уларда акс эттирилган унсурлар азалий бўлиши мукин, бироқ сюжет бутунлай замонавий шаклантирилган (М. Хитахунов, “Тоғ этаклари”, 1976, Г.Турсунова, “Учинчи”, 2021; А.Исаев “Йўлбарс, анорлар Хўтан унсурлари – 2”; Ҳ.Қурбанов, “Томдаги дарвешлар”, 2022 ) …